Ogar w stosunku do dzieci

Awatar użytkownika
irie
Posty: 3550
Rejestracja: środa 14 paź 2009, 23:04
Gadu-Gadu: 0
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: irie »

Ogonczyku, a gdyby taki kotek zlosliwie podrapal dzieciaka, tez bys go do kasacji przeznaczyl? (celowo przejaskrawiam, dla rownowagi;)

Weszynosko - popieram w calej rozciaglosci :szacun_1:
Obrazek
Awatar użytkownika
ogończyk
Posty: 1132
Rejestracja: sobota 18 paź 2008, 22:34
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: Łopuchowa/Kosztowa
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: ogończyk »

1. Każde żywe stworzenie ma prawo się bronić. I słowo "złośliwie" jest tu nie na miejscu.
2. Co ma wspólnego sytuacja, którą zalinkowałaś, w której Gnój powinien być intensywnie i przymusowo resocjalizowany ( a przynajmniej mieć solidnie stłuczony tyłek) z zaatakowaniem dziecka przez psa?
3. Ludzie bywają znacznie gorsi od zwierząt, co wcale nie znaczy, że ich draństwo nadaje się jako powód usprawiedliwiania odchyleń psychicznych u zwierząt.
4. OWSZEM ! Razem z gnojem!
Pzdr
"...Czasem, psy dojadają po nas. Czasami my po psach...."
Awatar użytkownika
irie
Posty: 3550
Rejestracja: środa 14 paź 2009, 23:04
Gadu-Gadu: 0
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: irie »

Na szybko pisalam, teraz uscisle.

1. Mialam na mysli: co gdyby taki maltretowany kotek wykazywal agresje w stosunku do jakiegos innego dziecka, nie w trakcie maltretowania go, w obronie wlasnej, ale z powodu zlych doswiadczen z dziecmi (jednym dzieckiem) - eksterminacja kotka, bo zly kotek rzuca sie na dziecko?
2. Wspolnego ma tyle, ze, choc przyklad jest drastyczny, faktem jest, ze dzieci potrafia byc w stosunku do zwierzat 'upierdliwe', a zwierzeta, takze ogary, maja ograniczona cierpliwosc (owszem, zapewne jest to cecha osobnicza). I czasem nerwy im puszcza, nie zawsze wiadomo w jakim momencie - miska, wlasne legowisko sa przewidywalne, ale na tym sie swiat zwierzecego poczucia godnosci / wlasnosci nie musi sie konczyc. I moim zdaniem nie chodzi tu o czysta agresje, (ktora owszem, czasem wystepuje, ale nie tak czesto jak pogryzienie z wytlumaczalnego powodu, po sprowokowaniu psa) ale o forme samoobrony przed meczacym dla zwierzecia zachowaniem.
3. Nie usparawiedliwialabym dranstwem ludzi odchylen psychicznych u zwierzat. Natomiast widze zwiazek miedzy dranstwem a agresywnymi zachowaniami, nie wynikajacymi z odchylen psychicznych, a raczej z nizszego, niz bysmy chcieli, progu reakcji na draznice bodzce.
4. Tu juz przynajmniej jestes sprawiedliwy :D

Ja tez uwazam, ze zwierze powinno znac swoje miejsce w stadzie i nie mozna mu dac wchodzic sobie na glowe, a tym bardziej pozwalac na panoszenie sie. Ale za czesto ludzie tez nie sa bez winy, zeby z automatu stawiac ich racje ponad racje zwierzaka.
Obrazek
Awatar użytkownika
ogończyk
Posty: 1132
Rejestracja: sobota 18 paź 2008, 22:34
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: Łopuchowa/Kosztowa
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: ogończyk »

@ Irie. Wybacz. Piszę to co myślę.
Ad ! -Bardzo podziwiam i z całego serca trzymam kciuki za Ludzi, którzy mają czas, wiedzę i świętą cierpliwość, żeby zwichrowane przez innych ludzi zwierzaki doprowadzać do stanu podstawowej "używalności" !
Ja tyle czasu nie mam ! ( I przypuszczam, że Ty też nie.) Z perspektywy wiejskiego gospodarstwa selekcja hodowlana jest błyskawiczna i nieodwołalna! Tak powstały rasy zwierząt.
Ad. 2 Na ogół normalni ludzie mają normalne zwierzaki. Agresja jest naturalna. Przedmiot i stopień agresji jest natomiast zależny od wychowania.
Ad. 3. NIC nie jest w stanie usprawiedliwić znęcania się nad "słabszym". (Np. zwierzakiem.) Podobnie, jak coś, co uznałbym za normalne u dobermana (którą to Rasę bardzo lubię), jest nie do usprawiedliwienia u Ogara.
Ad. 4. Ja, na ogół, ostrzej oceniam ludzi niż zwierzęta.
Pozdrawiam serdecznie
"...Czasem, psy dojadają po nas. Czasami my po psach...."
Awatar użytkownika
irie
Posty: 3550
Rejestracja: środa 14 paź 2009, 23:04
Gadu-Gadu: 0
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: irie »

ogończyk pisze:Ad. 2 Na ogół normalni ludzie mają normalne zwierzaki. Agresja jest naturalna. Przedmiot i stopień agresji jest natomiast zależny od wychowania.
Przy takim zalozeniu nie ma zadnej slusznosci twierdzenie, ze agresywne zwierze ma byc eliminowane (powiedzmy realnie, ze z hodowli, a nie calkowicie - perspektywa wiejskiego gospodarstwa nie wydaje mi sie najwlasciwsza ;)), skoro jego agresja jest kwesta wychowania.
Ad. 3. NIC nie jest w stanie usprawiedliwić znęcania się nad "słabszym". (Np. zwierzakiem.) Podobnie, jak coś, co uznałbym za normalne u dobermana (którą to Rasę bardzo lubię), jest nie do usprawiedliwienia u Ogara.
Nie rozumiem analogii w usprawiedliwaniu. Ale mniejsza. Rozumiem, ze wg ciebie ogar ma byc psem niereagujacym na zaczepki (przynajmniej te ludzkie). Szanuje takie podejscie, acz niezupelnie sie z nim zgadzam :) A juz na pewno wzielabym sobie do serca rady weszynoski odnosnie kontaktow dziecko - pies, bez wzgledu na posiadane poglady.
Obrazek
Awatar użytkownika
ogończyk
Posty: 1132
Rejestracja: sobota 18 paź 2008, 22:34
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: Łopuchowa/Kosztowa
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: ogończyk »

Węszynoska, jest moim największym autorytetem jeżeli idzie o psy (z tych które się tu wypowiadają. ):D
irie pisze:Przy takim zalozeniu nie ma zadnej slusznosci twierdzenie, ze agresywne zwierze ma byc eliminowane (powiedzmy realnie, ze z hodowli, a nie calkowicie.
Pewnie, że trudno zabić konia, krowe czy psa, za którego się zapłaciło niemałe pieniądze.. Moim jednak zdaniem, eliminowanie (niech będzie, że tylko z hodowli) psychicznie niestabilnych osobników jest priorytetem. Perspektywa wiejskiego gospodarstwa jest jak najbardziej na miejscu, bo jest to moja perspektywa. (I żeby daleko nie szukać, również np. Węszynosa)-
Perspektywa patrzenia na Ogary jako na eleganckie psy, z bogatym "życiem wewnętrznym" , mieszkańców wielkich miast, ewentualnie podmiejskich ogródków wydaje mi się mocno chora.
irie pisze:Rozumiem, ze wg ciebie ogar ma byc psem niereagujacym na zaczepki (przynajmniej te ludzkie).
Nonsens. Jeżeli pies się odwróci i ucieknie - to też jest reakcja. Zakazane natomiast są nieuzasadnione bezpośrednią sytuacją ataki.
I takie Ogary należy, moim zdaniem bezwzględnie eliminować! Nie zastanawiając się czy pies miał ciężkie dzieciństwo czy się taki urodził.
Dobermany były stworzone do pewnych bardzo konkretnych sytuacji i agresja u nich (dobrze ukierunkowana) czyni z nich tak fantastyczne psy jakimi są. :D
Pozdrawiam
"...Czasem, psy dojadają po nas. Czasami my po psach...."
Awatar użytkownika
hania
Posty: 6979
Rejestracja: czwartek 06 lis 2008, 07:23
Gadu-Gadu: 4788548

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: hania »

Ogończyku - trochę zaprzeczasz sam sobie. Jeżeli agresja to błędy wychowawcze (z czym niespecjalnie się zgadzam) to jaki sens eliminowania takich osobników z hodowli?
Awatar użytkownika
ogończyk
Posty: 1132
Rejestracja: sobota 18 paź 2008, 22:34
Gadu-Gadu: 0
Lokalizacja: Łopuchowa/Kosztowa
Kontakt:

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: ogończyk »

Idzie mi o to Haniu, że chyba nawet Ty - behawiorysta-zawodowiec, nie zawsze jesteś w stanie ocenić, na ile odchylenia behawioralne, które pies przejawia są "osiągnięciem" właścicieli. (Tzn. zakładam, że zajmując się konkretnymi przykładami przyjmujesz na dzień dobry, że pies jest "normalny z natury" a właściciele "nie halo".)

A przecież to właśnie pies z odchyleniami jest akurat "nie-halo".

Pzdr.

Jeżeli piszesz, że się "niespecjalnie zgadzasz" to z pewnością masz po temu odpowiednią wiedzę. Mi się wydaje, że przy odrobinie wysiłku z każdego psa można zrobić bestię.
"...Czasem, psy dojadają po nas. Czasami my po psach...."
Awatar użytkownika
hania
Posty: 6979
Rejestracja: czwartek 06 lis 2008, 07:23
Gadu-Gadu: 4788548

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: hania »

ogończyk pisze:Idzie mi o to Haniu, że chyba nawet Ty - behawiorysta-zawodowiec, nie zawsze jesteś w stanie ocenić, na ile odchylenia behawioralne, które pies przejawia są "osiągnięciem" właścicieli.
Oczywiście, ale to nie jest odpowiedź na pytanie dlaczego sam sobie zaprzeczasz ;)
(Tzn. zakładam, że zajmując się konkretnymi przykładami przyjmujesz na dzień dobry, że pies jest "normalny z natury" a właściciele "nie halo".)
Nie, nie przyjmuję.
Jeżeli piszesz, że się "niespecjalnie zgadzasz" to z pewnością masz po temu odpowiednią wiedzę. Mi się wydaje, że przy odrobinie wysiłku z każdego psa można zrobić bestię.
Owszem. Ale to nie działa w obie strony - tzn nie każda "bestia" jest wytworem postępowania człowieka.
Awatar użytkownika
dor
Posty: 463
Rejestracja: piątek 08 maja 2009, 21:17

Re: Ogar w stosunku do dzieci

Post autor: dor »

oto i dlaczego nie proszę o porady na forach internetowych, nie mam ochoty na porady szczerych ludzi, którzy na podstawie krótkiego opisu sytuacji wygłaszają radykalne poglądy, bo ich perspektywa jest jedyna słuszna, a nie chorych ludzi trzymających ogary w dużych miastach. Asiastabryla powodzenia w pracy z Irtyszem :piwko:
ODPOWIEDZ