Pasja/Rewia Nadbużańskie Granie i Tomkowy Zagaj oraz nasza Fatra Sfora Nemroda i ich wspólna Jagna.

[Marta A]

Majorek to myślę, że ma spory dylemat teraz, „której serce dać„ - czy Cykadzie czy Fatrze
Obie podobnie odrzucają jego zaloty, obie równie atrakcyjne
Na tym zdjęciu „Zakochani” rzeczywiście wydladają jakby patrzyli sobie w oczy i jedli z dzióbków hahahah


Ta ptaszyna na białym kwieciu urzeka mnie przeogromnie, jesttaka leciutką, że nawet łodyżka nie za bardzo się wygięła .. No słodycz i delikatność!

A to miejsce pt.”Spokój” to nie wiem, czy wam mówiłam, to dawne domostwo nieżyjącego już gajowego. Pamietam go jak dziś, jak odwiedzał mojego dziadka w zimowe wieczory, pamietam jego twarz i pogodne usposobienie...

[kasiawro]

Właśnie zastanawialiśmy się Marta jak ten dom wygląda, ale że psy w jego okolicy szczekały to nie podchodziliśmy niestety.
Mieć dom z taką aleją wjazdową- marzenie .

[Marta A]

Właśnie zastanawialiśmy się Marta jak ten dom wygląda, ale że psy w jego okolicy szczekały to nie podchodziliśmy niestety.
Mieć dom z taką aleją wjazdową- marzenie .

Aaaa, rozumiem - kiedy ja tam chodziłam (ostatnio 4-5 lat temu ) to stała podupadająca chata, pusto było.
Teraz chyba tam mieszka jakaś rodzina tego gajowego.

[Paulina]

Kasiu jak zwykle przepiękne zdjęcia!

[WOJAN OGARUSY]

Wspaniałe zdjęcia, piękne klimaty Suwalszczyzna niebo, kozice rarytas ... nagroda dla najwytrwalszych

Dziękujemy i miło nam bardzo, że do nas zaglądacie. Nawet zastanawiałam się jakiś czas temu co tam u Was .

Zaglądamy z przyjemnością . Zdopingowani odświeżymy troszkę blog Wojana.

[kasiawro]

Kasiu jak zwykle przepiękne zdjęcia!

Dzięki .


Czas płynie już listopad , a my w relacjach wciąż w październikowej aurze . Było intensywnie tego października, my tak bardzo lubimy i wtedy wszyscy jesteśmy szczęśliwi i zadowoleni .
Byliśmy pierwszy raz w życiu na "dog trekkingu", w bliskich naszemu sercu i schodzonych od kiedy ogary są w naszym domu, Górach Złotych. Pogoda od kilku dni nie napawała optymizmem i nie zachęcała do ruszenia na szlak, ale powiedziało się A to należy się B . Gdyby nie to na bank nie zawitałybyśmy na starcie .
Dzięki dobremu nastawieniu i ogarzej braci dotarłyśmy do końca i z dobrym nastrojem . Były trzy panienki "stara" wyjadaczka Bajka (Stella), Juta (Struna- którą oprowadzała nas kiedyś po lasach na Śląsku) i Fatra znająca te okolice . Uzupełniałyśmy się idealnie, czasami tylko miałam wrażenie, że delikatnie spowalniamy dziewczyny. Chyba nam wybaczyły bo na mecie nadal do nas się odzywały .
W kolejny weekend wybyliśmy na Trójgarb, góra znajdująca się w Górach Wałbrzyskich, na której nigdy nie byliśmy . Motywatorem wycieczki była wieża widokowa, która faktycznie też jest super wykonana i widoki piękne z niej na Karkonosze i Izery .
Dotarcie na Trójgarb z różnych szlaków jest bardzo fajnie zagospodarowane w infrastrukturę pod kątem biwakowania, odpoczynku i schronienia - polecamy. Nigdzie w Sudetach nie znalazłam na tak krótkim odcinku tylu wiat zadaszonych i ławek w idealnym stanie. Nawet nam bliskie Góry Sowie nie mają takich wiat. Trójgarb zdobyliśmy dość wcześnie, schodząc mijaliśmy tłumy, które w ładny dzień chciały napawać się złotym lasem.
Potem było opieńkobranie i polowanie .

[kasiawro]

Na koniec tego wszystkiego, w jesiennej drodze:

[qzia]

Jak zwykle piękne widoki i śliczne ogarki. Tylko jakoś ptaszków mało Zazdrościmy Wam tych górek pod samym nosem Oj zazdrościmy. Czekamy na dalsze piękne krajobrazy.

[kasiawro]

Jak zwykle piękne widoki i śliczne ogarki. Tylko jakoś ptaszków mało Zazdrościmy Wam tych górek pod samym nosem Oj zazdrościmy. Czekamy na dalsze piękne krajobrazy.

Dzięki Qzia . Ptaki będą oczywiście tylko nie zapominaj, że to blog psi nie ptasi .
Fotki nowe będą bo wczoraj wróciliśmy z pełnych słonka górek.

[kasiawro]

My nadal wędrujemy po górkach nie ważne czy świeci słonko, pada śnieg . Najfajniej bywało jak w dole było okropnie mglisto, szaro, buro, a na górze błękit nieba.
Trochę relacji z jesiennych wyjść i zawsze na szczycie te same wnioski - jeszcze , jeszcze.... .