Mój wniosek jest taki. Żeby KAŻDEMU psu raz w roku zrobić panel przesiewowy badań krwi.
Suce niekastrowanej robić badanie USG po KAŻDEJ cieczce, a psa niekastrowanego brać na oględziny narządów raz do roku.
Przed rozpoczęciem ROZMNAŻANIA oraz WIĘKSZEJ AKTYWNOŚCI SPORTOWEJ jakiegokolwiek psa zrobić mu badania: serca, tarczycy, stawów i nerek (nie po to, by zdyskwalifikować od razu jakiegoś psa, ale żeby wiedzieć jaki mamy stan wyjściowy, na ci zwracać uwagę - w sporcie, jakie partie mięśni ew. wzmacniać a w hodowli jakiego partnera szukać, żeby nie wzmicnić ew. problemu ze stawami).
Psu po ukończeniu 6go roku życia, zgodnie z zaleceniami weterynarzy (np. dr n. wet. Anety Bocheńskiej https://fb.watch/jaE4Ed6ctB/) badać stawy, by kontrolować, czy nie pojawiają się zwyrodnienia, przy których leczy się stany zapalne i pojawiający się ból oraz wykonywać kontrolne USG narządów.
Pies z natury nie pokazuje bólu ani dyskomfortu. Jego instynkt każe mu ukrywać niedyspozycje, ale skutkuje to często mniejsza tolerancją czy wręcz skłonnością do agresji w przypadku np. dotknięcia bolesnego miejsca. Dlatego dla mnie szczytem nieodpowiedzialności jest nie badać swojego psa, gdy ma się w domu dzieci albo inne zwierzęta, które mogą nie potrafić zauważyć delikatnych sygnałów, że pies cierpi i narazić się na ugryzienie obolałego psa.
Badajmy psy, ale całe życie! Nie tylko seniora - szczególnie, że wiele problemów można zminimalizować wcześnie wykrywając.