Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

Eni pisze: [...]
Związek ma konkretne nazwy umaszczenia dopuszczalnego w rasie i nie wiem, na co takie sypanie staropolskim słowem, które tak naprawdę językowo oznacza "podpalany" (a taka suka nie jest, bo czaprakowa) a w kynologii odnosi się także do przesiania lub podpalania, a nie całego umaszczeni, więc wprowadza w błąd.

Dokładnie też tak uważam .

Gdzieś w internecie znalazłam taki oto opis:

"Udokumentowanie rozwoju tej starej polskiej rasy jest słabe. Najstarszą pozycją piśmiennictwa kynologii łowieckiej w Polsce jest książka Jana hr. Ostroroga „Myślistwo z ogary”, wydana w 1616 roku. Choć autor opisuje tylko funkcje psa a nie jego wygląd to dzieło stanowi potwierdzenie, że psy gończe do polowań na grubą zwierzynę występowały na ziemiach polskich od dawna.

Ich pogłowie było jednak znacznie zróżnicowane pod względem szczegółów budowy a także umaszczenia, które również stanowiło element dążeń hodowlanych. Przeważały psy maści czarnej podpalanej zwanej podżarą oraz czaprakowate. Różnorodność wynikała z krzyżówki dwu odmiennych typów gończych – wyżej opisanych, które pojawiły się u nas z Europy zachodniej, z psami o podobnym przeznaczeniu, pochodzącymi z Rosji, zwanymi gończe kastromskie.

Kiedyś na wystawie w Krakowie - a byłam tam z Uchatym - podeszła do mnie starsza Pani i powiedziała, że Uchaty ma właśnie maść podżarą ( a on czarny jak węgiel czaprak ma, nie przesiany )
Pani opowiadała, że ona i jej rodzina miała jedną z najstarszych hodowli ogarów w Polsce. Za chiny nie pamiętam jaką